سکوت بزرگترین هدیه است

سکوت را به خودت هدیه بده

نیازی به دانستن بیشتر نیست، فقط و فقط ساکت شو

بی هیچ اندیشه و تصوری فقط گوش کن

گذرگاهی بی گره باش تا هستی از تو بگذرد

زمین پیش از تو این اجازه را به کاینات داده!

این همه شکوه و عظمت، این همه زیبایی،این همه گلهای معطر و رنگارنگ

شکوه درختان، آواز پرندگان، نغمه رودخانه ها،دریاها...هیبت کوهها و...

همه و همه ناشی از گوش کردن زمین است به نغمه های آسمان!

بگذار تا هستی از تو نیز بگذرد

اجازه بده تا خداوند نغمه هایش را از تو نیز جاری کند!سر راهش نباش

نیازی نیست که به جستجوی حقیقت باشی

بذر حقیقت هم اکنون نیز در دل توست!

در اعماق وجودت پنهان است.

فقط کافی است اجازه بدهی باران عشق بر آن ببارد.

ساکت شو و به کناری بکش! راه را باز کن

زمانی که به چنین سکوتی دست یافتی

زمانی که نفست را کنار گذاشتی

آنگاه برای نخستین بار می توانی چیزهایی را ببینی و بشنوی

که پیش از این قادر به دیدن و یا شنیدنشان نبودی

به برکت همین سکوت گلزاری از معانی رنگارنگ و دریایی ازحقایق

از دلت جاری می شود.....

آیا توانسته ایم حتی برای یک بار در سکوتی کامل،

بدون هیچ تصور از پیش ساخته ای

به حرفی یا نکته ای گوش کنیم؟

آیا دعاهایمان به آن حدی رسیده که تنها سکوت باشد

و آن گاه از زبان طبیعت

صدای خداوند را بشونیم؟

ما پیش از آنکه بشنویم،پاسخ می دهیم!

و این تنها دلیل آشفتگیهای ماست